- ośmieszyć\ się
- сов. стать посмешищем, осрамиться ósmio- первая составная часть сложных слов восьми-, напр.:ośmiokrotny восьмикратный; ośmiobok восьмиугольник
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
ośmieszyć\ się
Смотреть что такое "ośmieszyć\ się" в других словарях:
ośmieszać się – ośmieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} swoim zachowaniem, wyglądem, światopoglądem narażać się na niepoważne traktowanie i kpiny otoczenia, wzbudzać śmiech; kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ośmieszył się swoim zachowaniem na przyjęciu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ośmieszyć — dk VIb, ośmieszyćszę, ośmieszyćszysz, ośmiesz, ośmieszyćszył, ośmieszyćszony ośmieszać ndk I, ośmieszyćam, ośmieszyćasz, ośmieszyćają, ośmieszyćaj, ośmieszyćał, ośmieszyćany «spowodować, że ktoś, coś staje się przedmiotem śmiechów, drwin;… … Słownik języka polskiego
zblamować się — dk IV, zblamować sięmuję się, zblamować sięmujesz się, zblamować sięmuj się, zblamować sięował się «skompromitować się, ośmieszyć się» Zblamować się przed kimś. Zblamować się swoją wypowiedzią … Słownik języka polskiego
zbłaźnić się — dk VIa, zbłaźnić sięnię się, zbłaźnić sięnisz się, zbłaźnić sięnij się, zbłaźnić sięnił się «zachować się jak błazen; ośmieszyć się, skompromitować się» Zbłaźnić się wobec kogoś … Słownik języka polskiego
wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… … Słownik języka polskiego
na całej linii — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 7}} zupełny, całkowity, wielki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kompromitacja, porażka, sukces na całej linii. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}na całej linii II {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… … Słownik języka polskiego
przerobić — dk VIa, przerobićbię, przerobićbisz, przerobićrób, przerobićbił, przerobićbiony przerabiać ndk I, przerobićam, przerobićasz, przerobićają, przerobićaj, przerobićał, przerobićany 1. «opracować coś powtórnie, zmienić kształt, formę czegoś… … Słownik języka polskiego
wykpić — dk VIa, wykpićkpię, wykpićkpisz, wykpićkpij, wykpićkpił, wykpićkpiony wykpiwać ndk I, wykpićam, wykpićasz, wykpićają, wykpićaj, wykpićał, wykpićany «kpiąc skrytykować, ośmieszyć kogoś lub coś; wydrwić, wyszydzić, wyśmiać» Wykpić kogoś bezlitośnie … Słownik języka polskiego
